In Blasphemy Rhapsody volgen we het spoor van een ongekend virus. De creatie van Emio Greco | Pieter C. Scholten ontstond in uitzonderlijke omstandigheden, met gepaste afstand en vanuit een prangende noodzaak tot voortgang. Terug op het podium ontpopt zich een gedanst ritueel, een clash van stijlen, waarin zekerheden worden geofferd. Een oproep om de beweeglijkheid van het leven te omarmen op 17 juni in de Schuur.
De repetities begonnen niet in een studio maar in de ‘heilige’ thuis ruimte van de dansers met als uitgangspunt het zwiepend gestructureerd voet-werk van de Charleston en de Zuid-Italiaanse Pizzica, oorspronkelijk een wilde dans om het dodelijke gif van een spinnenbeet uit het lichaam te verdrijven, in tijden van armoede dé remedie tegen depressies. De volharding die in beide dansen zit, is intrigerend. De ontregelde ledematen, de onderwerping aan het ritme, de vreugde en het drama.
Emio Greco | Pieter C. Scholten over de term ‘blasfemie’: We zoeken rücksichtslos naar het hogere, maar willen dat ook ter discussie stellen. En daar flirten we mee. Op het moment dat je iets of iemand onderuithaalt, bevestig je ook de waarde. Met die ironie spelen we. Je hebt beide nodig. Wanneer de mens zich steeds meer God gaat wanen, door wetenschappelijke vooruitgang of een superioriteitsgevoel, vervalt die dualiteit. Kijk waar we nu staan met onze denkbeelden… ofwel niets is zeker en rotsvaste zekerheden kunnen dansen.
Voor het eerst sinds 2019 zijn de voorstellingen van ICK Dans Amsterdam weer in Haarlem te zien. Het Amsterdams stadsgezelschap geeft de kans het publiek kennis te laten maken met hedendaagse dans in optima forma, minimaal en extreem. Na de zomer keert ICK terug met voorstellingen in de Schuur en de gelauwerde productie We Want It All in de Stadsschouwburg Haarlem.
Meer info en kaarten: www.schuur.nl/theater/blasphemy-rhapsody
Foto © Alwin Poiana
