Met een achtergrond in de hiphopcultuur gaat choreograaf Shailesh Bahoran in de samenwerking met ICK Dans Amsterdam op avontuur met de dansers van het ensemble met een klassieke/hedendaagse achtergrond. Kruisbestuiving wordt ook gezocht in de muziek en de spirituele aspecten van de cultuur van het Amsterdams Andalusisch Orkest. Zes muzikanten spelen live mee tijdens de voorstelling. UITMAG.NL sprak met Shailesh Bahoran over deze bijzondere voorstelling.
Kun je iets vertellen over je achtergrond?
Ik ben opgegroeid in een Surinaams-Hindoestaanse familie in Nederland, waar ik me vaak losgekoppeld voelde van mijn culturele en spirituele roots. Mijn achtergrond bestrijkt drie continenten -Azië, Zuid-Amerika en Europa- wat mijn identiteit op een unieke manier heeft gevormd, maar ook een gevoel van afstand creëerde. De hiphopcultuur werd mijn toevlucht, het gaf me de vrijheid om mezelf te uiten en bracht me tegelijkertijd terug naar mijn afkomst. Mijn nieuwsgierigheid naar verschillende religies en filosofieën voedt mijn zoektocht naar een diepere betekenis, of je het nu energie, God, de natuur of het universum noemt. In de kern zie ik het als verbinding met het onbekende, de essentie. Als kunstenaars hebben we het voorrecht om via onze kunst zulke verbinding te maken.
Hoe is het idee voor MYSTIC ontstaan?
Ik werd aangetrokken tot het woord mystic en bleef mezelf afvragen: Wat is mystiek? Wat maakt het leven mystiek? Elke poging om het in woorden te vatten, lijkt me juist verder van de kern te brengen. In plaats van het te definiëren, wil ik samen met het publiek de mysterie omarmen en verkennen. Voor mij is het belangrijk om ruimte te laten voor ontdekking en onverwachte verbindingen, in plaats van alles van tevoren vast te leggen.
Wat wil je met deze voorstelling zeggen? Wat is het onderliggende verhaal?
MYSTIC gaat over het omarmen van het onbekende. Dit proces was een kans om ons bewustzijn van het ongrijpbare te vergroten, om ons bewuster te worden van iets wat we niet volledig begrijpen. Het heeft te maken met vertrouwen, geloof en de kunst van loslaten. De voorstelling zoekt geen antwoorden, maar erkent dat er een deel van ons is dat we niet volledig bevatten, dat ons toch richting geeft. Dit omarmen en belichamen betekent dat we iets groters door ons heen laten stromen. Er zit een mysterieus element in, aan de ene kant gebeurt het gewoon maar aan de andere kant kunnen we de omstandigheden creëren waarin het kan ontstaan.
Voor meer info en speellijst: www.ickamsterdam.com
