Sinds 2016 is onze programmering geïnspireerd door het genre van science fiction: een artistiek kader voor het UNESCO-werelderfgoed waar we een belangrijk onderdeel van zijn.
Vanaf 2020 hebben we dit bijgestuurd richting thema’s van betovering, genezing en vruchtbaarheid, nog steeds in de context van het verbeelden van alternatieve realiteiten. We reflecteren op de statische fort-architectuur en de verhalen daarover; we willen lokale en internationale gemeenschappen versterken; en we hopen lichaam en geest artistiek te bezielen met natuur en kunst.
In de huidige crisis blijken deze denkwijzen nog relevanter. Een missie rond herstel is passend nu een pandemie onze dagelijkse realiteit bepaalt. Echter, door al jaren met onderwerpen als dystopie en apocalyps te werken, realiseren we ons ook dat herstel allang noodzakelijk was nu klimaat, middelen en arbeid onmogelijk uitgeput raken – momenteel zichtbaarder dan ooit.
Voorlopig zullen we onze programmering organisch voortzetten, dit betekent: nieuwe ideeën ontwikkelen zonder te pushen, tijd nemen om gesprekken te voeren met kunstenaars, en focussen op de (mentale) gezondheid van de gemeenschap: onze vrijwilligers, teams, vrienden, bezoekers, medebewoners en natuurlijk de kunstenaars.
Het fysieke fort opent zodra dat kan.
