Maartje & Kine hebben een geheel eigen manier gevonden om de coronacrisis te lijf te gaan. Het muzikale cabaretduo stapt in hun busje, rijdt naar een blokhut in Noorwegen en schrijft een compleet nieuw theaterprogramma. Een wild plan om “uit het artistieke ravijn” te kruipen. Gemakkelijk was het niet, zoals blijkt uit de documentaire Maartje en Kine buigen niet, die de NTR vrijdag 23 april op NPO3 uitzendt.
Vorig jaar, begin maart. Maartje & Kine staan op het punt om in première te gaan met hun nieuwe show. Dan slaat COVID-19 toe. De honderdtwintig geplande voorstellingen gaan voorlopig niet door. Een crisis klopt op de deur; met een show die niet doorgaat en relaties die op de klippen dreigen te lopen. En dit alles in een wereld die wanhopig een uitweg zoekt in een mondiale crisis.
Wat blijkt… Maartje & Kine buigen niet. Ze besluiten juist in de oorverdovende stilte nieuw materiaal te schrijven. Niet thuis, maar in Kines thuisland Noorwegen. Ze gaan terug naar de rust en wijsheid van haar jeugd, weg van het chagrijn, het jagen en het opgesloten zitten. Onderdeel van hun “krankzinnige” plan is hun verbond: ze sluiten zich samen op in het Hoge Noorden – met hun tourbus en 21 muziekinstrumenten – om de thema’s aan te gaan die ze tot dan toe het liefst vermeden.
De documentaire volgt het duo op hun roadtrip vol muziek, autopech, oponthoud bij de douane, corona-testen, relatiecrises en wekenlange quarantaine. Gedurende zes weken in een hut hoog in de Noorse bergen zetten ze alles op alles om hun nieuwe theatershow Speelbeesten te schrijven en hun grote verlangens in te lossen. Maartje stort zich op het leren van Ierse volksmuziek, Kine op het ontdekken van haar vaders oude Hardanger Fiddle.
In een sneeuwwitte wereld waar corona niet lijkt te bestaan ontsnappen Maartje & Kine aan de Nederlandse realiteit. Overvolle agenda’s maken plaats voor helderheid en verwondering over de spectaculaire natuur. Zo ontstaat het idee om allerlei typisch Noorse invloeden te incorporeren in de show. Als de auto door bevroren diesel niet meer start, trekken ze per hondenslee verder naar inheemse volken en leren ze zangtechnieken als de joik en de kulokke. Want als ze niet in het theater mogen buigen, dan buigen ze nergens voor. En ze blijven er heilig in geloven dat hun nieuwe voorstelling ooit het theaterlicht zal zien.
