De tentoonstelling biedt een kijk op de intieme binnenwerelden van twee Haarlemse kunstenaars: Kees Verwey (Amsterdam, 1900 – Haarlem, 1995) en Maria Vashchuk (Kiev, 1985). Kees Verwey verwierf vooral bekendheid met monumentale portretten, imposante atelierstukken en zijn bloemstillevens. Een aantal intieme, vroege werken toont een ander aspect van het oeuvre van de schilder. Het werk van Verwey is naast de schilderijen van de oorspronkelijk uit Oekraïne afkomstige Maria Vashchuk geplaatst, die zich net als Verwey door haar directe omgeving laat inspireren.
Kees Verwey verwierf vooral bekendheid met zijn (zelf)portretten en monumentale atelierstukken. Geïnspireerd door zijn belangrijkste leermeester Henri Boot, ontdekte hij gewone, alledaagse objecten uit zijn directe omgeving en hun onderlinge ordening als onuitputtelijke bron voor zijn werk. Ook zijn schildersmodellen waren vaak mensen uit zijn directe kring. Stilistisch zocht hij telkens naar andere oplossingen, waarbij hij met name experimenteerde met een stijl waarin hij impressionisme en expressionisme samenbracht. Zijn vroege schilderijen met een intiem, bijna dromerig karakter zijn minder bekend. De werken uit deze categorie ademen een sfeer van een liefdevol, huiselijk leven uit een vervlogen tijd.
Maria Vashchuk werd oorspronkelijk opgeleid als psycholoog en is geïnteresseerd in verbindingen tussen individuen — of het gebrek daaraan. Al sinds het begin van haar opleiding als kunstenaar in 2014, adresseert Vashchuk in haar vlot geschilderde kunstwerken thema’s als de vluchtigheid of de tijdelijkheid van het leven en wat het betekent om ergens thuis te zijn. Haar schilderijen, gemaakt in haar Haarlemse atelier, lijken ons een blik te gunnen op alledaagse scènes uit een hedendaags gezinsleven. De fotografische snapshots die het uitgangspunt vormen voor haar schilderijen, beelden echter veelal vrienden en familieleden uit Kiev af, voor wie Vashchuks huis slechts een tijdelijk onderkomen vormt in tijden van oorlog. De gezichten van de figuren in haar schilderijen laat ze vaak weg. Daarmee vestigt Vashchuk de aandacht op de compositie en krijgen de scènes een universele waarde. Opvallend zijn de vele beeldschermen waarmee haar figuren in de weer zijn. Vashchuk nuanceert hiermee de verbondenheid met de ander. Met iemand een ruimte delen zegt niet zoveel over de mate waarin je contact hebt en omgekeerd kan je een diepe connectie voelen met iemand die fysiek ver weg is.
Het leven betrapt laat zien dat beide kunstenaars duidelijk exponenten zijn van verschillende generaties. De activiteiten van de figuren op de schilderijen corresponderen met het tijdsgewricht waarin ze leven. Echter, de wijze waarop deze kunstenaars de mensen in het werk op de bank laten liggen, peinzend voor zich uitkijkend, of een dutje doend, doet ons beseffen dat sommige aspecten van het leven mens-eigen en van alle tijden zijn.
Bij de tentoonstelling zijn diverse activiteiten gepland, waaronder workshops van Maria Vashchuk, rondleidingen en stadswandelingen. Kijk op de website van Verwey Museum Haarlem naar de mogelijkheden.
Deze tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door de Stichting Fonds van Zanten, de gemeente Haarlem en bevriende relaties.
Meer informatie: verweymuseumhaarlem.nl
Beeld: Maria Vashchuk, De avond IV
